Türkiye’de Tek Partili Dönem

0

Türkiye’de tek partili dönem anlayışı devlet yönetimi içerisinde sadece tek bir siyasi partinin yer alması ve bu partinin yasama ve hükümeti oluşturma gibi konularda tek başına yetkiye sahip olması olarak tanımlanır. Tek partili dönem anlayışında en temel kavram parti ile devletin bütünleşmesidir.

Tek partili dönemde yönetimde söz sahibi olan parti;

  • Halkı siyaset alanına yönlendirmek için çalışmalar yürütmüştür.
  • Önem kazanarak devletin her biriminde söz sahibi olmayı hedeflemişlerdir.
  • Devletin kalkınmasına yönelik çalışmalarda bulunarak daha fazla oy toplamak için çalışmalarını sürdürmüşlerdir.

Türkiye’de tek partili dönem anlayışı 1923 yılında hayata geçirilmiştir. Cumhuriyet’in ilanı ile başlayan bu süreçte mecliste sadece tek bir partinin varlığına yer verilmiş ve siyaset bu partinin çalışmaları üzerinden yürütülmüştür.

Türkiye’de Tek Partili Dönem Ne Zaman Başladı?

Cumhuriyet sonrası dönemde hayata geçirilen tek partili dönem devlet yönetiminde büyük bir önem kazanmış ve bazı durumlarda devlette bulunan en asil pozisyonların bile daha önüne geçmiştir. Tek partili dönem süresi boyunca devlet başka herhangi bir siyasi parti kurulmasına karşı çıkmış ve yönetimde tek partinin siz sahibi olma fikrini benimsemiştir.

Türkiye’deki İlk Siyasi Parti

Türkiye tarihide ilk siyasi parti Halk Fırkası’dır. Parti 9 Eylül 1923 yılında kurulmuş ve partinin genel başkanlığı görevine Mustafa Kemal Atatürk getirilmiştir. Cumhuriyet döneminde açılan bu partinin adı daha sonra Cumhuriyet Halk Fırkası olarak değiştirilmiştir.

Bir önceki yazımız olan 27 Mayıs Darbesi ve Sonrası başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir